Untitled-2

Lifecycle

Կենսափուլային են համարվում այն ծեսերը, որոնք ուղեկցում են մարդու ծնունդն, ամուսնությունն ու մահը: Այս խմբին են պատկանում հարսանիքը, ծնունդն ու մանկատածությունը և մահը:

Հարսանեկան են այն բոլոր ծիսական արարողությունները և ձևերը, որոնցով ապահովվում է տղամարդու և կնոջ սեռական կապի հարատև կայունությունն ու ամրությունը, նոր սերունդ ստեղծելու նպատակը:

Աղջիկտես է կոչվում այն ծիսակատարությունը, որի ընթացքում տղայի ազգականները, հիմնականում` կանայք, հնարավորություն են ստանում տեսնելու աղջկան, որպեսզի նրան հավանելու պարագայում խնամախոսեն: Ծեսը կարող է լինել ինչպես պաշտոնական` աղջկա ծնողների համաձայնությամբ, այնպես էլ` քողարկված` աղջկա տուն` այլ պատրվակով այցելելով կամ նրան որևէ այլ վայրում հանդիպելով:

Խնամախոսություն է կոչվում ծեսերի այն համալիրը, որի ընթացքում տղայի ազգականները, այժմ նաև ինքը` փեսացուն, ձգտում են աղջկա ծնողներից ստանալ տղայի հետ ամուսնացնելու համաձայնությունը: Ծեսը կարող է կրկնվել մի քանի անգամ, մինչև վերջնական պատասխանը:

Փեսատես են կոչվում խնամախոսությունից հետո` մինչև վերջնական պատասխանը, փեսայի ունեցվածքային և բնակարանային հնարավորություններին տեղում ծանոթանալու նպատակով աղջկա բարեկամների այցելությունները փեսայի տուն:

Խոսքկապ են անվանվում խնամախոսության ընթացքում ստացած դրական պատասխանը ամրապնդելու նպատակով հարսին որևէ նվեր (հիմնականում զարդ) նվիրելու կամ նույն նպատակով հարս ու փեսայի հայրերի` միասին գինի կամ օղի խմելու արարողությունները:

Նշանադրություն կոչվում է ապագա ամուսնության վերաբերյալ հարսի ու փեսայի բարեկամների համաձայնությունը պաշտոնապես ամրագրելու ծիսակատարությունների շարքը, որոնց ընթացքում հարսն ընդունում է որևէ զարդ` ի նշան համաձայնության և որպես գրավական` տվյալ երիտասարդի հետ ամուսնանալու որոշման:

Հարսնատես են անվանվում նշանադրությունից հետո փեսայի և նրա բարեկամների այցելությունները հարսի տուն, որոնք հաճախ ընծայաբերությամբ էին ուղեկցվում:

Հղե կտրել. ծես, որի ընթացքում ամուսնացող կողմերը պայմանավորվում են ամուսնության և հարսանիքի հետ կապված նյութական խնդիրների և ժամկետի շուրջ:

Շորձևեքը հարսի շորը ձևելու կանանց արարողություն է, որի ընթացքում հարսի զգեստի համար նախատեսված կտորի ծայրը մկրատով մի փոքր կտրում են, երբեմն էլ, իսկապես, շորացուն ձևում` մասերը բաժանելով մասնակիցների միջև` յուրաքանչյուրին մի մասը կարելու առաջադրանքով: Այժմ այդ ծեսի փոխարեն հարսը փեսայի կամ նրա բարեկամուհիների հետ գնում է մասնագիտացված խանութ` հարսանյաց զգեստ ընտրելու:

Հարսնևորների ընտրությունը քավորի նախաձեռնությամբ կազմակերպած խնջույքի ընթացքում հարսնառի մասնակիցների ընտրությունն է, որը պայմանավորված էր տվյալ խնջույքի ընթացքում գինովնալու փորձությանը դիմանալու և սթափ վարքագիծ դրսևորելու կարողությամբ:

Ալրմաղեք և գաթաթուխը հարսանեկան հացն ու գաթան պատրաստելու ծիսական արարողություններն են:
Գինեթափեքը փեսայի տանը հարսանեկան գինին առանձին անոթների մեջ լցնելու և համտեսելու արարողությունն է, որին հրավիրում էին նաև հարսի տղամարդ ազգականներին:

Հրավերի արարողությունը ենթադրում էր հարսանիքին մասնակցելու հրավերը:
Հալավօրհնեքը հարսի հանդերձի, փեսայի գլխարկի և քավորի սրի օրհնությունն է, որը կատարում է այդ նպատակով հրավիրված քահանան:

Ծառ կապելը կենաց ծառի հարսանեկան մանրապատկերը պատրաստելու ծիսականացված արարողությունն է:
Ազբանստում է կոչվում պսակի նախօրեին փեսայի ամուրի ընկերների խնջույքը, որի ժամանակ աճուրդով որոշվում է ազապբաշին՝ մակարապետը` ամուրիների ղեկավարը:

Ննջեցյալների օրհնությունը ենթադրում էր հարսանիքի նախօրեին փեսայի ննջեցյալ ազգականների օրհնությունը գերեզմանոցում կամ փեսայի տանը:

Հինադրեքը չամուսնացած աղջիկների և ամուրի երիտասարդների մատները հինայելու արարողությունն է:
Փեսաբաղնիքը քավորի մասնակցությամբ փեսային և ազապներին լողացնելու ծիսական արարողություն է:
Եզնմորթեք է կոչվում հարսանեկան խնջույքի համար մսացու ապահովելու նպատակով խոշոր եղջերավոր կենդանու հրապարակային և ծիսականացված մորթելը:

Հարս պտտեցնելը հարսի նախահարսանեկան այցելություններն ու նրա հյուրընկալումն է բարեկամների, հարևանների, քավորի տանը:

Հարսի բաղնիքը հարսանիքից առաջ հարսին տանը կամ հանրային բաղնիքում լողացնելու արարողությունն է:
Փեսաթրաշ է կոչվում փեսային հրապարակավ ածիլելու ծիսական արարողությունը:
Փեսա հագցնելը ծիսական արարողություն է, որի ընթացքում գովերգվում է փեսայի զգեստը և փեսացուն կարգվում է թագ(ա)վոր:

Քավորի հետևից գնալը ենթադրում է հարսնառ գնալուց առաջ քավորի հետևից երաժիշտների ուղեկցությամբ պատվիրակություն ուղարկելը:

Հարսնառը հարսի հետևից ուղևորվող փեսայի կողմի պատվիրակաթյան ծիսական երթն ու վերադարձն է:
Աղվեսի այցելությունները կատարվում էին հարսանեկան (հաճախ նաև` նշանդրեքի) թափորի տեղաշարժերի մասին նախապես լուրը հասցնելու նպատակով, ինչն իրականացնում էր մեկը, որին դիմավորում էին թշնամաբար` փորձելով խոչընդոտել նրա մուտքը հարսի տուն, քանի որ նրա խնդիրներից մեկը հավանոցից հավ գողանալն էր: Հետագայում հավն ուղղակի նրան պարգևատրում էին` լուրը հասցնելու համար:

Հարս հագցնելը (գլուխ կապելը) երկու կողմերի կանանց մասնակցությամբ և քավորկնոջ գլխավորությամբ հարսին զգեստավորելու և աղջկա սանրվածքը կնոջ սանրվածքով փոխելու արարողությունն է:
Հարսի տան հարսանեկան խնջույքը ենթադրում է ամուսնությունն ու նոր բարեկամությունը հաստատող կենացների շարք, որն ուղեկցվում է երգով և պարով:

Ամուսնության պաշտոնական գրանցումը կարող է լինել եկեղեցական (թոնրի) պսակադրության և ՔԿԱԳ-ում (զագսում) հանդիսավոր գրանցման ձևերով:

Սրբազան կենտրոնների այցելությունները նախատեսում էին տվյալ բնակավայրի սրբազան տարածքները. օջախներ, մատուռներ, եկեղեցիներ, հուշարձաններ :
Փեսայի բերանբացեքը հարսի ծնողներից փեսային տրվող նվերն է, որից հետո փեսան իրավունք էր ստանում նրանց հետ խոսել:

Հարսի հրաժեշտը ենթադրում էր հարսի ծիսականացված հրաժեշտն իր ծնողներին, բարեկամներին, ինչպես նաև նորապսակների հրաժեշտը հարսի տանը (թոնրին):
Դուռ բռնելը հարսի տան դռան մոտ հարսի եղբոր հարուցած խոչընդոտն էր քրոջը տնից դուրս հանելիս, ինչը վերացվում է եղբորը առաջարկված և սակարկվող գումարը տալուց հետո:
Խնամապաչը խնամիացող երկու կողմերի երիտասարդների համբուրելու փորձն է հակառակ կողմերի չամուսնացած աղջիկներին:

Ճանապարհ փակելը ենթադրում է հարսի գյուղի կամ թաղի երիտասարդների հարսանեկան թափորի ճանապարհը խոչընդոտելը, որը վերանում է հակառակ կողմից գումար, մթերք ստանալու կամ տղայի պատվիրակության անդամների հետ մենամարտելու դեպքում:

Հարսի օժիտի տեղափոխումը ենթադրում է հարսի օժիտի ծիսականացված տեղափոխումը փեսայի տուն:
Սեղան դուրս հանելը հարսանեկան թափորի ճանապարհին փեսայի ազգականների և հարևանների հյուրասիրության սեղաններ դուրս հանելն է` ի նշան բարեկամության և հարգանքի:

Կոխ է կոչվում փեսայի տան բակում նորապսակներին դիմավորելու ծիսակարգի այն մասը, երբ փեսայի ծնողները կամ տոհմի նահապետն ու նրա կինը կատակով մենամարտում են, և երիտասարդների օժանդակությամբ, որպես կանոն, հաղթում է կինը:

Շեմի ծեսերի մասն են կազմում նորապսակներին առատությունը, պտղաբերությունը, հաջողությունը ապահովելու և չարից պաշտպանելու նպատակով փեսայի տան շեմի մոտ կատարվող բազմաթիվ ծեսերը, ներառյալ` նորապսակների ուսերին լավաշ գցելը, մեղր հյուրասիրելը, նրանց գլխին ցորեն, քաղցրավենիք շաղ տալը, ափսե կոտրելը, նուռ ջարդելը, սրի (ծաղիկի) տակով անցնելը և այլն:

Մատաղ շեմին. նորապսակների ոտքերի մոտ մանր եղջերավոր կենդանի կամ հավ (աքլոր) զոհաբերելու արարողությունն է:
Օջախ բարևելու ժամանակ փեսայի տան թոնրի շուրջը նորապսակները երեք կամ յոթ անգամ պտույտ են կատարում:
Հարս նստեցնել ծեսը կազմված էր մի քանի գործողություններից` փեսայի տանը հարսի տեղը զբաղեցրած երեխային նվեր տալով հեռացնելը, հարսին նվեր տալով կամ խոստանալով՝ այդ տեղում նստեցնելն ու գիրկը տղա երեխա տալը` ապագայում նույնը ունենալու ակնկալիքով:

Հարսանեկան խնջույքը փեսայի տան հարսանեկան հացկերույթն է, որի ընթացքում կենացների և պարերի միջոցով (այժմ նաև` հարսանյաց տորթը կտրելով) վավերացվում է նոր ընտանիքի ստեղծումը, հարսի և փեսայի ընտանիքների բարեկամության սկիզբը, ուրախ ու անկաշկանդ մթնոլորտով վերահաստատվում համայնքի միասնությունը:
Նվիրատվությունը (կանչ) հարսանեկան հանդեսի ընթացքում հրապարակային ընծայաբերումն է նորապսակներին, որը հաճախ գրանցվում է, իսկ նախկինում հատուկ հայտարարվել է:

Տարոսը փոխանցելու ծեսերը նորապսակներին խորհրդանշող կամ պատկանող որևէ իրի (օր.` կոնֆետներ, խնձոր, գաթա, տարոսիկներ, նրանց կոտրած ափսեի փշուրներ, ծաղկեփունջ, վզկապ, գուլպայի կապ) փոխանցումն է հարսանիքի ամուրի մասնակիցներին` նմանատիպ երջանկություն հաղորդելու կամ նրանց ամուսնությունը գուշակելու համար:
Օժիտ բացելը հարսի օժիտի պարունակությունը փեսայի բարեկամուհիներին ներկայացնելու արարողությունն է:
Հարսի պարը հարսանյաց հանդեսի ժամանակ հարսի մենապարն է, որի ընթացքում նրան առատորեն շաբաշ (գումար) է բաշխվում:

Մոմերով կամ վերջին պարը հարսանիքի ավարտին ամուսնացածների կլոր պարն է, որի ընթացքում պարողները ձեռքերում պահում են վառվող մոմեր:
Փեսադատը հարսանեկան խնջույքի ավարտին ծիսականացված ներկայացում է, որի ընթացքում փեսայի ազգի փեսաներին, երբեմն էլ հենց փեսային, դատում են, և մահապատժից ազատելու միակ միջոցը նրանց զոքանչների հյուրասիրությունն է լինում:

Հավթռոնքը ամուրիների (ազապների), հաճախ նաև փեսայի մասնակցությամբ թրի մեկ հարվածով հավերի գլուխները կտրելու ծիսական արարողությունն է: Խաշի օրը հարսի տեղափոխության հաջորդ օրն է, երբ նրա ազգականների մասնակցությամբ փեսայի տանը խաշի հյուրասիրություն է մատուցվում:

Թագվերացը փեսայի և հարսի նարոտի քանդումն ու պսակի վերացումն է, ինչը փեսայի քավորի մասնակցությամբ տանը քահանան է իրականացնում: Այս արարողությունից հետո նորապսակները իրավունք են ստանում մտնել առագաստ:
Առագաստի ծեսերը ենթադրում են հարսին և փեսային առագաստ մտնելու նախապատրաստող գործողությունները, այդ թվում՝ առանձին անկողին հատկացնելը և հյուրասիրությունը:

Կարմիր խնձորը հարսի կուսությունը վկայող ծիսական գործողություններն են, որոնց ընթացքում երբեմն ներկայացվում է հարսի կուսությունը վկայող սավանը, երեք հոգանոց կանանց պատվիրակություն է ուղարկվում հարսի տուն, որտեղ կազմակերպվում է աչքալուսանքի հյուրասիրություն, իսկ պատվիրակ կանայք նվերներ են ստանում:
Ոտնլվան հարսանիքի ավարտից հետո հաջորդ օրը հարսի կողմից փեսայի ընտանիքի տղամարդ անդամների ոտքերը լվանալու ծեսն է:

Գլուխ լվանալը հարսանիքից մի շաբաթ անց հարսի գլուխը նրա մոր մասնակցությամբ լվանալու, իսկ այժմ` նրա հագած շորերն ու նվերները բերելու արարողությունն է, որն ուղեկցվում է կանանց հյուրասիրությամբ, այնուհետև` աղջկա կողմի կանանց պատասխան նվիրատվությամբ:

Խնամականչ են անվանում հետհարսանեկան այն արարողությունը, որի ընթացքում հարսի մայրը, այժմ նաև ընտանիքի մյուս անդամները, հրավիրվում են փեսայի տուն` հյուրասիրության:
Քառասունքը նորապսակներին, հատկապես հարսին չար ուժերից պաշտպանելու և արգասավորությունն ապահովելու քառասնօրյա հետհարսանեկան արգելքների համալիր է. չլողանալը, այլ հարսանիքներ կամ քառասունքի մեջ գտնվող այլ կանանց և մեռելատներ չայցելելը և այլն:

Դարձը հարսի ժամանակավոր վերադարձն է հորանց տուն` քառասունքի ավարտի կամ առանձին տոների կապակցությամբ:
Քավորի պատասխանը փեսայի ծնողների նվերն է քավորին` ի պատասխան հարսանիքին նրա արած ծախսերի և հյուրասիրության:

Տոնական փայերը նշանդրեքից մինչև հարսանիք տաղավար տոներին երկուստեք տրվող փոխադարձ նվերներն էին, իսկ ամուսնության առաջին տարվա ընթացքում միայն հարսին` ըստ նրա տեղակայման:

Ծնունդ և մանկատածություն ծեսերը երեխայի ծնունդը նախապատրաստող, ծննդաբերության ժամանակ իրականացվող և հետծննդյան խնամքի հետ կապված ժողովրդական ծեսերն ու արարողություններն են:
Աղջիկների վերարտադրողական կարողություններն ապահովող ծեսերը չամուսնացած աղջիկների ապագա պտղաբերությունը պաշտպանող ծեսերն ու արգելքներն են, որոնք սեռական հասունության շրջանում պայմանավորում էին հասունացող աղջիկների որոշակի վարքագիծն ու տարազը:

Ամլության դեմ ծեսերը ամլությունը կանխարգելող կամ բուժող և այդ նպատակով գերբնական ուժերի վրա ազդող ծիսական գործողություններն են` ամլությամբ տառապող զույգի մեկուսացումը, բարձը փոխելը (ամուսնու ամլության պարագայում երեխա ունենալու նպատակով այլ տղամարդու հետ կենակցելը), սենյակ փոխելը, հմայիլների կիրառումը, ուխտագնացությունը սրբերի մատուռներ, գողությունը` մատուռից վերադարձի պայմանով, ուխտագնացությունը և այնտեղ կատարվող գործողությունները` մերկ փորով քարին պառկելը, պորտաքարի շուրջը պտտվելը ևն, ծակ քարի միջով անցնելը, սուրբ ծառի տակ սուտ բարուր օրորելը, ննջեցյալի գերեզմանին ջուր խմելը, Բարիկենդանին երդիկից անցնելը, Տերընդեզին խարույկի վրայից թռչելը, Ջրօրհնեքի, Համբարձման և Վարդավարի նախօրեին գետում լողալը ևն:

Հղիությունը պաշտպանող ծեսերը ենթադրում են հղիության ընթացքում պտուղը և մորը չար ուժերից կամ այլ վտանգից պաշտպանող գործողություններ և սահմանափակումներ:

Գուշակություններն ապագա երեխայի վերաբերյալ. ապագա երեխայի սեռի, տեսքի ու բնավորության վերաբերյալ գուշակություններն են` ըստ հղի կնոջ ֆիզիկական վիճակի, զգացողության և պահվածքի (օր.` գուշակում էին նմանություն այն մարդուն, ում ներկայությամբ պտուղի խաղը մայրն առաջին անգամ զգացել է ևն):

Ապագա երեխայի կազմավորմանն ազդող ծեսերը հղի կնոջ ձեռնարկած հատուկ մոգական գործողություններն են՝ ապագա երեխային այս կամ այն ֆիզիկական հատկանիշը հաղորդելու նպատակով (օր.` հղի կնոջ ձու գողանալը` երեխայի թշերին փոսիկներ առաջացնելու համար, երեխայի մարմնին խալ առաջացնելու նպատակով տավարի փայծաղ ուտելիս սեփական մարմնի համապատասխան մասին դիպչելը, երկար վիզ ունենալու համար երկարավիզ կժով ջուր խմելը և այլն):
Ծննդաբերությանը բարի ուժերին ներգրավելու և չարը վանելու ծեսերը ծննդաբերության ընթացքում բարի ուժերի աջակցությունն ապահովող ու չար ուժերին (ալ(ք)երին, նիաթներին, թփխիներին) և այլ վնասաբերներին վանելու կամ մոլորեցնելու գործողություններն են (օր.` ծննդկանի տակը թոնրից մոխիր լցնելը, աղոթք ասելը, ծննդկանի գլխավերևում Աստվածածնին պատկերելը, տարբեր հմայիլներ օգտագործելը, ծննդկանին տղամարդու գլխարկ դնելը, հավի կտրած գլուխը կամ այծի լյարդը երդիկից դուրս գցելը, ծննդկանի դեմքին լեղակ քսելը, ուշագնաց ծննդկանին օգնության հասած տղամարդկանց` քավորի, ամուսնու ներկայությունը, ծննդկանի և նրա ամուսնու մեջքերը իրար դեմ տալը և այլն):
Երկունքը հեշտացնող ծեսերը ծննդաբերության ընթացքում հիմնականում նմանողական մոգությամբ ծնունդը հեշտացնելու նպատակով կատարվող գործողություններն են, որոնք ենթադրում էին տան և կահույքի դռների, կողպեքների ու կաթսաների խուփերի բաց անելը, կոճակների, գոտիների և կապերի արձակումը, ծննդկանի ոտքերի մոտ երդիկից ձու գցելը, ամուսնու, քավորի կամ սկեսրոջ փեշից ջուր խմելը ևն:

Նորածնի հետ կապված ծեսերը ուղղված էին նորածնին պաշտպանելուն, նրա առողջությունն ու հաջողությունն ապահովելուն (օր.` ընկերքը շեմի տակ թաղելը, աղաջրում լողացնելը, կտուրում պտույտ տալը, օրորոցից հմայիլներ կախելը ևն):

Նորածնի պորտի հետ կապված ծեսերը ծնունդի ժամանակ նորածնի պորտ կտրելն ուղեկցող ծիսական գործողություններն ու պորտի ընկած կտորը որոշակի տեղում զետեղելն է: Վերջինս կատարվում է նորածնին համապատասխան ապագա հաղորդելու նպատակով (օր.` պորտը ընդարձակ տեղ գցելով, հավատում էին, որ տղա երեխան հասարակության մեջ հարգված մարդ է դառնալու, իսկ աղջկա պորտը տան անկյունում էին թաղում, որպեսզի ապագայում նա դառնա համեստ տանտիկին ևն):

Երկունքից հետո ծննդկանի հետ կապված ծեսերը ծննդկանին պաշտպանելու և նրա առողջությունը վերականգնելուն ուղղված ծիսական գործողություններն են, որոնք հետևում են անմիջապես ծննդաբերությանը (օր.` ծննդկան լողացնելը, ծննդկագավաթով /եղաձու, յուղ ու մեղր ևն/ հյուրասիրելը, ծննդկանի մեկուսացումը, քահանայի տուն փարատելը, հմայիլներով պաշտպանվելը և այլն):

Աչքալուսանքը երեխայի ծննդի մասին լուրը տարածելու և ստանալու դեպքերում նախատեսված գործողություններն են (լուր բերողին նվեր տալը, ընծայաբերություն և հյուրասիրություն ևն):
Մկրտությունը նախկինում երեխաների բարձր մահացության պատճառով ձգտում էին կատարել հնարավորինս շուտ: Այս ծեսով ապահովվում էր ոչ միայն նորածնի քրիստոնյա (հիմնականում՝ հայ առաքելական եկեղեցու հետևորդ) դառնալու հանգամանքը, այլև չեզոքացվում չարքերի հնարավոր ազդեցությունը:

Նորածնի օժիտը աղջկա ծնողների պատրաստած անհրաժեշտ պարագաներն են` ներառյալ երեխայի անկողինը:
Քառասունքը ծննդկանին և նորածնին չար ուժերից և կոխից պաշտպանելու քառասնօրյա հետծննդյան արգելքների համալիր է. մոր չլողանալը, արևին նայելուց խուսափելը, նորածնին լուսնին ցույց տալը, քառասունքի մեջ գտնվող նորապսակներին, ծննդկաններին այցելելը, ինչպես նաև` մեռելատուն չգնալը ևն:
Քառասունքից հանելու ծեսերը կատարվում են քառասունքի վերջին օրը և ենթադրում են ծննդկանին և նորածնին քառասնօրյա արգելքներից ազատելու ծեսերը (օր.` արևի երես դուրս բերել, որի ժամանակ նրանց առաջին անգամ տանից դուրս են հանում և երեսները պարզում դեպի արև, քառասունքից հանելու եկեղեցական արարողություն, լողացնելու ծես և այլն):

Նորածնի աճն ազդարարող և դրան նպաստող ծեսերը ներառում են նորածնի աճի առաջին նշանների հետ կապված և նրա որոշ կարողությունները զարգացնելուն ուղղված ծեսերը` առաջին եղունգ կտրելը, առաջին ատամ հանելը, մորամազը կտրելը, քայլեցնելը, լեզու բանալը ևն:
Հուղարկավորության և հիշատակի ծեսերը մարդու մահը, թաղումը և հիշատակման օրերը ամբողջացնող ծեսերի համակարգ է:

Հոգևարքն ուղեկցող ծեսերն ուղղված էին հեշտացնելու հոգին մարմնից անջատելու պահը (օր.` դռներ և պատուհաններ բացելը, գլխի տեղը փոխելը, մահացողի ոտների տակ սև հավ կամ կատու մորթելը ևն):
Մեղքերի թողությունը քահանայի ներկայությամբ մեղքերի խոստովանության և թողության ծիսակատարությունն է:
Ննջեցյալի մարմնի հետ կապված ծեսերը հանգուցյալի մարմինը հուղարկավորությանը նախապատրաստող արարողություններն են (օր.` աչքերը փակել, լողացնել, ծնոտը կապել ևն):
Հանգյուցալի զգեստավորումը պատանի մեջ փաթաթելը և կարելը, դեմքին խաչաձև վարշամակ դնելը և զգեստի հետ կապված այլ գործողություններն են:

Հուղարկավորությանը տան հետ կապված ծեսերը ներառում են հանգուցյալի տունը հուղարկավորության համար հատուկ հարդարելու սովորույթները (օր.` պատանքից ավելացած կտորը տան սյանը կապելը, արտացոլող երես ունեցող կահույքի, հայելիների վարագուրում):

Հանգուցյալի հարազատների սգո ծեսերը ենթադրում են հանգուցյալի ընտանիքի անդամների սգո վարվելակարգային դրսևորումները (սև գույնի տարազ կրելը, մազերն արձակելը, սափրվելը ևն) և հատուկ արարողությունները` ուղղված նրանց հանգուցյալից անջատելուն` մի կողմից, մյուս կողմից` նրանց հասարակությունից որոշ չափով մեկուսացնելուն:
Ննջեցյալին տնից դուրս հանելու ծեսերն ուղղված են նախ՝ նրա դրված տեղին, ապա` դռանն ու շեմին որպեսզի ննջեցյալին մոլորեցնեն և արգելափակեն հոգու հետդարձը (օր.` դագաղը պտտեցնելը, գանձ ասելու ծեսը ևն):
Հրաժեշտի ծեսերը վերաբերում են ննջեցյալի ընտանիքի անդամների հրաժեշտին հանգուցյալի հետ տան բակում և գերեզմանոցում:

Գերեզմանը փորելու ծեսեր (օր.` քահանայի օրհնությունը, մեռոն կաթեցնելը, բահ ու քլունգով խաչ կազմելը):
Հուղարկավորություն գերեզմանոցում ծիսակատարությունը ներառում է. հանգուցյալին վերջին հրաժեշտ տալը, հողին հանձնելը, խնկարկելը, օղորմաթաս խմելն ու այլ արարողություններ:
Գերեզմանոցից հետդարձի ծեսերը ենթադրում են գերեզմանոցից վերադառնալու ճանապարհից չշեղվելը, հետ չդառնալը, կոշիկից գերեզմանոցի հողը մաքրելը, մինչև տուն մտնելը ձեռքերը լվանալը ևն:
Հոգեհացը ննջեցյալի հիշատակին նվիրված, նրա հոգին հագեցնող և համայնքի միասնությունը հաստատող հատուկ ճաշկերույթն է:

Այգահող/էգնահողը հուղարկավորության հաջորդ առավոտյան գերեզմանոց այցելել է կանանց մասնակցությամբ (նրանց արգելված էր ներկա գտնվել բուն հուղարկավորությանը), և հաց էր տրվում գերեզմանոցում և հանգուցյալի տանը:
Յոթը մահվան յոթերորդ օրը գերեզման այցելելն է և դրա օրհնությունը, խնկարկումն ու հացկերույթը հանգուցյալի տանը:
Քառասունքը մահվանը հաջորդող քառասուն օրերի ընթացքում հանգուցյալի ընտանիքի անդամների վարքագծային որոշ կանոններն ու սահմանափակումներն են, որոնք հանվում են վերջին օրը` գերեզման այցելելուց, օրհնելուց, ուտեստից հանգուցյալի հոգուն բաժին տանելուց և քառասունքի հոգեհացը տալուց հետո:
Տարին մահվան մեկ տարին լրանալու օրվա ծիսակատարությունն է, որը ենթադրում է գերեզմանի այցելություն, օրհնություն, ուտեստից հանգուցյալի հոգուն բաժին տանելը և տարվա հոգեհաց մատուցելը:
Մեռելոց կամ հիշատակի ծես տաղավարային տոներին (այժմ նաև` որոշ պետական տոներին), հաջորդող օրը ննջեցյալների հիշատակին նվիրված ծիսակատարությունն է, որը ենթադրում է գերեզմանոց այցելություն, օրհնություն, ուտեստից հանգուցյալի հոգուն բաժին տանել և տաղավարային տոների ծիսակարգ կազմող հատուկ եկեղեցական արարողություն:

ergarvest-cover

Folk Music

ergavest

Folk Music Ներկայացնում է շեշտ ու հանգով, չափ ու կշռով ամբողջացած բանահյուսական և երաժշտական (պարերգերում, ծիսաշարերում և դրանց հարող երգատեսակներում նաև` շարժական) տեքստերի համաձույլ կերտվածքներ: Տրոհվում է 4 բաղադրիչների՝ կենցաղային կանչեր, ժողովրդական երգարվեստ, ժողովրդապրոֆեսիոնալ երգարվեստ և պրոֆեսիոնալ երգաստեղծություն:

Կենցաղային կանչերը ներկայացնում են ժողովրդի առօրյա կենցաղում տեղ գտած մարդկային ձայնի՝ կոկորդի միջոցով արտաբերվող հաղորդակցման ազդանշանային խորհրդանիշերի խոսքաելևէջաչափական միաձույլ, փոքրածավալ (մեկ, երկու հնչյունից մինչև մեկ երաժշտական ֆրազ) կառույցներ:

Ձայնով՝ կոկորդով կամ սուլոցով, արտաբերվող երգային ազդանշաններ:
Ընտանի կենդանիներին ուղղված կանչ-հորդորներ:
Քաղաքների կամ գյուղերի փողոցներում, բակերում հնչող մանրավաճառների կանչեր:
Ժողովրդական երգարվեստը գյուղական կամ քաղաքային կենցաղում երաժշտախոսքային (նաև պարային և թատերային գործողությունների շարժական տեքստերի) միաձույլ, տիպային ելևէջաչափական կառույցներ ունեցող, և լիարժեք ավարտուն միտք արտահայտող դրսևորումն է՝ հետևյալ ենթատեսակներով․

Ծիսական երգեր.
Տոմարական-օրացուցային.

  1. Ամանորի
  2. Պասի կամ պահքի
  3. Զատկի կամ Համբարձման
  4. Տերընդեզի
  5. Ծաղկազարդի
  6. Ջանգյուլումի
  7. Վարդավառի:

Տոհմային-ընտանեկան.

  1. Ծնունդ
  2. Կնունք

Հարսանիք

  1. Փեսայի, հարսի և այլ գովքեր
  2. Հարսնառի երգեր
  3. Կատակերգեր
  4. Պարերգեր

Հուղարկավորություն.

  1. Լացեր կամ լալիքներ
  2. Ողբերգեր

Վիպական երգեր.

  1. Պատմական և կենցաղային պատմողական երգեր
  2. Պատմա-հայրենասիրական երգեր

Աշխատանքային երգեր.

  1. Որսորդական
  2. Ձկնորսական

Երկրագործական.

  1. Գութաներգեր
  2. Կալի երգեր
  3. Սայլերգեր
  4. Քաղհան
  5. Չանաքի

Կանանց առտնին աշխատանքային.

  1. Սանդի
  2. Կթի
  3. Խնոցու
  4. Երկանքի
  5. Բուրդ գզելու
  6. Ճախարակի:
  7. Տղամարդկանց արհեստների հետ կապված:

Բանաստեղծների տեքստերով երգեր.

  1. Պանդխտության
  2. Զինվորագրության
  3. Հայդուկի
  4. Կատակերգեր
  5. Սիրերգեր
  6. Պարերգեր

Մանկան խնամքի հետ կապված.

  1. Մանկատածության և տղաբերքի
  2. Օրորերգեր
  3. Մանկան լոգանքի
  4. Մանկախաղաց

Մանկական երգեր.

  1. Ճոճանակի
  2. Համրանքի (հաշվերգեր)
  3. Բառախաղ-երգեր

Գուսանաաշուղական (ժողովրդապրոֆեսիոնալ) երգարվեստ:

Ընդգրկում է վիպասացների,միջնադարյան գուսանների, աշուղների, ինքնուս ստեղծագործողների հորինվածքները՝ հետևյալ ենթատեսակներով.

Վիպասացների երգարվեստ.

  1. Դյուցազնավեպ (էպոս)
  2. Դյուցազներգեր

Միջնադարյան գուսանների և աշուղների (նաև մերօրյա գուսանների) հորինվածքներ.

  1. Խոհափիլիսոփայական
  2. Բարոյախրատական
  3. Պատմա-հայրենասիրական
  4. Ծիսական
  5. Երգիծական-կատակային
  6. Կենցաղային
  7. Սիրային
  8. Երգ-հանելուկներ (աշուղական մրցույթների ժամանակ
  9. Երգեր՝ աշուղական հեքիաթներից ու սիրավեպերից:

Գյուղական և քաղաքային կենցաղում 20-21-րդ դարերում ձևավորված աշուղական ստեղծագործությունից էապես զանազանվող ինքնուս ստեղծագործողների հորինվածքներ:
Պրոֆեսիոնալ (մոնոդիկ) երգարվեստ: Ընդգրկում է միջնադարյան տաղերգուների երգարվեստը, ինչպես նաև հայ հոգևոր երգաստեղծությունը՝ հետևյալ ենթատեսակներով.

Միջնադարյան տաղերգուների հորինվածքներ.

  1. Հոգևոր տաղեր
  2. Աշխարհիկ տաղեր
  3. Հոգևոր երգարվեստ
  4. Սաղմոսներ
  5. Շարականներ
  6. Պատարագի երգեցողություն:
vokal

Vocal-instrumental

vokal

Դրսևորում է գտել հայ ժողովրդական և ժողովրդապրոֆեսիոնալ երգարվեստում՝ որպես երգերին երաժշտապես լրացնող շարադրաձև, որն իր կատարման եղանակով նրանց հավելում է զուտ նվագարանային կերտվածքի ելևէջաչափական ուղղորդումներ, ինչն էլ փոխակերպում, հարստացնում է երգերի երաժշտական բովանդակությունը:

Գյուղական և քաղաքային երգեր, որոնք ունեն նվագակցություն:
Գուսանաաշուղական երգային հորինվածքներ, որոնք ունեն նվագակցություն:

nvagarvest-cover

Instrumental Art

nvagarvest

Իր մեջ ամփոփում է դարերի խորքից եկող հայ ժողովրդի կենցաղում տարածված հայկական ժողովրդական, նաև դասական և այլ նվագարանների վրա կատարվող ամբողջական, ավարտուն հորինվածքներ:
Տրոհվում է երեք բաղադրիչների.

  1. կենցաղային ազդեր
  2. ժողովրդական նվագներ
  3. գուսանաաշուղական նվագարանային երաժշտություն:

Կենցաղային ազդեր: Սրանք ժողովրդի կենցաղում իրերի, մարդու մարմնի մասերի (ձեռքեր, ոտքեր), հարկանային, փողային կամ լարային նվագարանների միջոցով արտաբերվող կոմունիկացիոն-ազդերի, ազդանշանների ելևէջաչափական կառույցներն են, որոնք ընդգրկում են մեկ-երկու հնչյունից մինչև մեկ երաժշտական ֆրազ ծավալ:
Ժողովրդական նվագներ: Սրանք գյուղական և քաղաքային կենցաղին հատուկ երաժշտական ավարտուն միտք արտահայտող նվագարանային դրսևորումներն են: Ընդգրկում է 2 ստորաբաժանում՝ ծիսական և աշխատանքային:

Ծիսական նվագներ.
1. Հարսանեկան 2. Սահարիներ
3. Միսմորթեքի նվագներ
4. Հարսանեկան երթերի
5. Կոխի
6. Հուղարկավորության
Հուղարկավորության երթի`
երբ իջեցնում են գերեզման:
7․ Տոնական կենցաղային
8․ Լարախաղացների ներկայացումներին ուղղորդող,
9․ Մարզական նաև տղայական խաղերին (լախտի, հավալլա և այլն) ուղղորդող:

Աշխատանքային.
1․ Որսորդական ազդանշանային մեղեդիներ
2․ Ոչխարի կանչեր (անասուններին մեկտեղելու հովվի բլուլի նվագներ):
3․ Գուսանաաշուղական նվագարանային հորինվածքներ: Ընդգրկում է աշուղների (նաև մերօրյա գուսանների) նվագարանային ստեղծագործությունները՝ հետևյալ ենթատեսակներով.
ա) պալատական աշուղների նվագարանային հորինվածքներ,
բ) աշուղական մրցույթների ժամանակ հնչող նվագարանային հորինվածքներ:

bemadrakam

Staged dances

Arzah-1

Բեմադրական պար: Այն ձևավորվել է 19-րդ դարի վերջերին քաղաքային միջավայրում, երբ պարը գնալով ձեռք է բերել հիմնականում ցուցադրական նշանակություն: Ժողովրդական պարային քայլերը, պարաձևերը, դիրքերը և նրանց բոլոր բաղադրամասերը անջատվել են իրարից՝ ստեղծելով բանկ, որտեղից կարելի է հանել և գործածել յուրաքնչյուր տարր: Մի կողմ են մղվել ծիսականությունը, տրամաբանական ու կատարողական բոլոր օրենքները: Գրեթե մոռացության են տրվել պարեղանակների գործածությունը, առավել ևս՝ երգվող տեքստերը: Յուրաքանչյուր պարուսույց կամ սիրող անհատ վերցրել է դուր եկած երաժշտական ստեղծագործությունը և դրան հարմարեցրել պարային քայլեր կամ դիրքեր, ձևավորել կիսապրոֆեսիոնալ մակարդակի շարժումների հավաքածու և համապատասխանեցրել բեմին: Այն կատարվել է կիսաժողովրդական, կիսաբալետային՝ ձգված մկանների ոճով՝ ձեռք բերելով երաժշտական նոր ստեղծագործության ուղեկցություն և նոր պարանուն:

Մշակումներ: 19-րդ դարի վերջին, հատկապես քաղաքային միջավայրում հայ ժողովրդական պարերը ենթարկվեցին որոշ մշակումների: Ավանդական պարերը, կտրվելով ծեսերով հագեցված կենցաղից և դառնալով ինքնուրույն ստեղծագործություններ, բավական երկար պահպանեցին իրենց կառուցվածքային առանձնահատկությունները, սակայն, հայտնվելով պետական և ինքնագործ անսամբլների ծրագրերում, որպես ցուցադրական նմուշ՝ ենթարկվեցին տարբեր աստիճանի մշակումների:

Հայ ժողովրդական պարերից բեմ-ցուցադրություն-համերգային նմուշ ստեղծելու նպատակով պարերը հարմարեցվեցին ցուցադրությանը և միայն դիտող հանդիսատեսի ճաշակին: Այսպիսի չափավոր մշակման ենթարկած պարերը հիմնականում մնացին իրենց կառուցվածքի մեջ և բավական երկար պահպանեցին պարաձևը, պարեղանակը, ձևավորման ու տեքստերի տրամաբանական կապը: Կարևորն այն է, որ պահպանեցին ավանդական պարի բնական շարժումների կատարողական ոճը: Այս տեսակն ինչ-որ մեկի թեթև բնութագրմամբ կոչվեց ազգագրական պար: Հետագայում միջամտության այս մեթոդով մի քանի պար իրար միացնելով և բեմին հարմարեցնելով՝ բնութագրեցին որպես ազգագրական պարերի շարան: Այսպիսի միջամտությունը, ըստ էության, հնարավորություն ընձեռեց ավելի հիմնավոր փոփոխությունների, որոնք աստիճանաբար ստեղծեցին պարերի տարրերով բեմադրություններ անելու լայն դաշտ: Այս տեսակը սկզբնական շրջանում համարվեցին ազգագրական պարի մշակումներ:

Ժողովրդական հասարակական պարերի մշակումներն աստիճանաբար վերադարձան ժողովրդին՝ ընդունելով նաև ազգագրական տերմինը՝ ավանդական ժառանգությունը հոգեբանորեն ազգագրականից` մշակվածից տարբերելու համար:
Մենապարերի մշակում: Ժողովրդական ծիսական մենապարերն ունեցան նույն ճակատագիրը: Սկզբում դրանք, բեմ բարձրանալով, պահպանեցին իրենց ամբողջական կառուցվածքը: Ի բնե իրենց ցուցադրական լինելու հատկանիշի պատճառով մենապարերը բեմի վրա ընդունելի էին: Մի փոքր ավելի ուշ, երբ պարզվեց, որ մենապարերն ունեն միայն աջ ու ձախ, օձաձև տարբեր պտույտներով, հորիզոնական հարթության վրա մեծ ու փոքր շրջանների դասավորումներով կառուցվածք, և որ մշակումների հնարավորությունները սահմանափակ են, պարերը բաժանվեցին իրարից անկախ մասերի, ապա մշակում անվան տակ նախկին ծիսական մենապարերի տարրերից հավաքվեցին տարբեր համադրություններ:

avandakan

Traditionally Inherited Folk Dances

avvvvvvv

Յուրաքանչյուր ժողովուրդ ստեղծել է իր ազգային բնութագիրն արտահայտող պարային մշակույթ, որը, սերնդեսերունդ փոխանցվելով, ժամանակի ընթացքում ենթարկվել է որոշ փոփոխությունների, սակայն հիմքում սրբազնորեն պահպանել է միայն իրեն հատուկ շարժական, կառուցվածքային, երաժշտական և արտահայտչական տեքստերը, որով և տարբերվել է այլ ժողովուրդներից: Հայ ժողովուրդն իր նախնիներից ժառանգություն ստացած պարային մշակույթը պահպանել է մինչև 20-րդ դարի երկրորդ կեսը: Վերջին ժամանակաշրջանում տեղի ունեցած աննախադեպ իրադարձությունները ծանր հետևանքներ են թողել նաև այս ասպարեզում: Բացի նրանից, որ հիմնովին կորստի են մատնվել որոշակի գավառներին հատուկ բազմաթիվ պարեր ու պարատեսակներ, պահպանվածներն էլ կրել են մի շարք մասնակի աղավաղումներ ու կորուստներ: Այսօր քիչ թե շատ պահպանված օրացուցային տոներին տարբեր արարողությունների ժամանակ կատարվում են նոր, անհատական մեկնաբանություններ ձեռք բերած պարեր, որոնք ձևավորվել են իրարից անկախ պարաքայլերից ու թռիչքներից, ձեռք բերել մենապարերին հատուկ կատարողական ձևեր: Այդ պարերն, ըստ էության, դարձել են լիցքաթափման և տրամադրությունը փոխելու միջոցներ: Ժողովրդական պարն այսօր որոշ իմաստով պահպանվել է միայն հեռավոր կամ ինքնապարփակ կենցաղով ապրող գեղջկական վայրերում:

Ծիսական պար: Այս տեսակը նախնիներից ժառանգություն ստացած ժողովրդական պարի այն մասն է, որը կատարվել է կենցաղում՝ կապված տարեկան տոների, հարսանիքների, մահ-թաղում-սուգ արարողակարգի, ապա և՝ արտակարգ իրադրություններին առնչվող ծեսերի ու արարողությունների ժամանակ: Ժողովրդի ապրելակերպին համապատասխան՝ այն ունեցել է կենսական նշանակություն: Ծիսական պարերն իրենց կառուցվածքային բոլոր տարրերով համապատասխանել են ծեսին և առավելագույնս ամփոփել ու եզրափակել տվյալ ծեսի ներքին իմաստն ու խորհուրդը:

Տարեկան տոների հետ կապվել են այն ծիսական պարերը, որոնք կատարվել են տարեկան միայն մեկ անգամ՝ տվյալ տոնի ծիսական արարողությունների ընթացքում, որոշակի տեղում, ժամանակ, սեռատարիքային համապատասխան կազմով՝ արտահայտելով ծեսի հիմնական գաղափարը:
Տեառնընդառաջի ծիսական պար. կապվել է տոնի կրակ-արև-վառվող խարույկ հասկացության հետ: Ամուսնացող յուրաքանչյուր զույգի համար կատարվել է պարտադիր: Ծեսից ու պարից ակնկալվել է նախ` բնության, ապա և` տվյալ զույգի պտղաբերության ապահովում:

Գովընդը կատարվել է միայն հասուն տարիքի կանանց կազմով՝ տանտիկնոջ ղեկավարությամբ, հարս ու փեսայի հետ՝ փակ շրջանի դասավորությամբ: Մասնակիցներից յուրաքանչյուրը գործածել է մեկ վառվող մոմ:
Վերվերի՝ բարձր թռիչքներով. երկու գնալ, մեկ դառնալ պարաքայլով տղամարդկանց կազմով առանձին պարաշրջան, որը կանանց գովընդի շրջանն առել է իր մեջ կամ ուղղակի կատարվել կին-տղամարդ խառը դասավորությամբ:
Այլ պարեր. սրանց մեջ մտել են ներկաների տարբեր մենապարեր, հաճախ նաև՝ մի երրորդ շրջանով:
Բարեկենդանի ծիսական պարեր, որոնք հիմնականում կատարվել են երկրորդ շաբաթվա հինգշաբթի և կիրակի (բուն բարեկենդանի) օրերին:

Գովընդապար. երկու գնալ, երկու դառնալ պարաձևով՝ Վարդանանց ցուցքի մասնակից տղամարդկանց կատարմամբ: Պարագլուխը պետք է անպայման լիներ տեղի հոգևոր հայրը:

Զուգապար՝ երիտասարդ տղամարդկանց կատարմամբ. գովընդի փակ պարաշրջանի ներսում մրցույթ-գոտեմարտ՝ գլխատված աքաղաղի ձեռքբերման համար (աքաղաղի զոհաբերություն):

Գովընդապար՝ ծեր կանանց կատարմամբ. միայն աջ գնացող ծանր էպիկական պար, որով եզրափակել են Բարեկենդանի բոլոր արարողությունները:

Բարեկենդանի երկշաբաթյա ժամանակահատվածում կատարվել են ժողովրդական բոլոր պարերը, հատկապես ճանապարհի և ռազմական: Բացառություն է կազմել միայն դժբախտությունների և առանձնահատուկ իրավիճակների հետ կապված ծիսական պարերի կատարումը:

Մեծ պասի առաջին օրվա հետ կապված ծիսական պարեր:

Մախոխապրի պար. միայն ծեր տղամարդկանց կազմով, կլոր, փակ շրջանով, երկու գնալ, երկու դառնալ պարաձևով կատարվող ծիսական պար, որը տեղի է ունեցել Մեծ պասի առաջին օրը՝ առավոտյան, պարերգի ուղեկցությամբ՝ միայն երեք շրջանի պտույտով:

Սոխն ու սխտոր ծեծելու պար. կատարվել է Մեծ պասի առաջին օրը Մախոխապուր գովելու պարից հետո: Պարողները նույն տղամարդիկ են: Պարաձևը երկու գնալ, երկու դառնալ է, ոտքի, բռունցքի, արմունկի, գլխի և մարմնի տարբեր մասերի զարկերով: Խորհրդանշել է ապուրը սոխ ու սխտորով համեմելով ուտելու երևույթը: Կերակուրն ունեցել է գարնանային զարթոնքի ժամանակաշրջանում պաս պահելով մարմինը ճարպերից մաքրելու հատկություն, այսինքն՝ համապատասխանել է տոնի ներքնիմաստ ծիսականորեն (ներքուստ և արտաքուստ) մաքրվելու արարողությանը: Պարը խորհրդանշել է նաև մեռնող և հարություն առնող բնությունը: Պարաքայլը պատկանում է ոտք զարկելով քոչարիների ձևին:

Ծառզարդարի Վերվերի. Ծառզարդարի տոնը մտնում է Մեծ պասի յոթ պասավոր շաբաթների կազմում, որի ընթացքում սուգ համարվելու պատճառով արգելվել է երգելն ու պարելը: Ծառզարդարի կիրակի օրը եկեղեցում նշանված աղջիկների նշանը հարսնացուի տանը պաշտոնականացնելու դեպքում իրավունք է տրվել միայն տղամարդկանց կազմով պարելու:
Վերվերի՝ երկու գնալ, մեկ դառնալ պարաձևով. բարձր թռրչքներով, տղամարդկանց կազմով թռնոցի պար, որը կատարվել է կարճ՝ խորհրդանշական ձևով:

Վարդավառի տոնախմբությունների ընթացքում տեղի են ունեցել հասարակական պարեր, բայց տոնի հիմնական առանցքը համարվել է Խնդումի արարողությունը, որը պարունակել է երկու առանձնահատուկ ծիսական պար՝ Գովընդ և արարողապետ-քուրմ տանտիկնոջ պար:

Խնդումի Գովընդապար. փակ, կլոր պարաշրջանի մասնակիցները եղել են երիտասարդ տղաներն ու աղջիկները: Երկու գնալ, մեկ դառնալ,երկու գնալ, երկու դառնալ կամ միայն աջ գնացող էպիկական պար, որը կատարվել է տանտիկնոջ պարերգի ուղեկցությամբ:

Խնդումի տանտիկնոջ մենապար՝ զամբյուղով ու Կենաց ծառով, բանահյուսական երգվող որոշակի տեքստով, միջին տարիքի կնոջ մենապար, նախօրոք պատրաստած առաջին պտուղ -մրգերով (նուբար) ՝ խնձորով, տանձով, վարունգով զարդարված:
Խաղողօրհնեք.

Աստվածածնա տոն. Մայր աստվածուհուն նվիրված տոն, որը հետագայում վերանվանվեց Աստվածածին Մարիամի անունով:

Աստվածածնա պար. կատարվել է հազվադեպ, ժողովրդի հիշողության մեջ պահպանվել է որպես պտղաբերության աստվածությանը նվիրված ծիսակական պար- արարողություն:

Անդաստան անել. բացօթյա օրհնության արարողության պար, որի պարողները եղել են բացարձակապես հոգևոր դասին պատկանող տղամարդիկ: Պարաձևը պատկանում է էպիկական պարեր, աջ ու ձախ (տեղից գրեթե չշարժվելով) պարատեսակին:

Կատարվել են նաև ուրիշ տոնական պարեր, որոնց ծիսականությունը դեռևս չի բացահայտվել:
Հարսանեկան արարողությունների հետ կապվել են ծիսական պարերի հիմնական մասը՝ բացառությամբ տոները խորհրդանշող, դժբախտությունների, արտակարգ իրադրությունների հետ կապված առանձնահատուկ ծիսական պարերի:
Նշանադրության օրից սկսած՝ տարբեր առիթներով կազմակերպված հանդեսների ժամանակ հարսի ու փեսայի գերդաստանները պարել են: Հարսանեկան շաբաթվա, վերջին` պսակի օրը, ճաշկերույթի տանը զուգահեռ կազմակերպվել է առանձին պարատան հավաքույթ, որտեղ իրավունք են ստացել պարելու բոլոր նրանք, ովքեր ցանկացել են, բացառությամբ այրիների: Կատարվել են բոլոր պարերը ցերեկը և գիշերը ընթացքում՝ կրկնվելով մի քանի անգամ: Որոշակի ժամերին կատարվել են հատուկ ծիսական պարեր, որոնք հետապնդել են հատուկ նպատակներ:

Նախնիների հիշատակության և օրհնության պարերը դանդաղ աջ գնացող էպիկական բովանդակությամբ պարերն են:

Գովընդապարեր. նախնիների բարյացակամությունն ու օգնությունն ակնկալող պարեր, որոնք հիմնականում կատարվել են պարատանը՝ պարերը սկսելուց առաջ՝ որպես մուտք կամ նախաբան: Ունեցել են գերդաստանի նախնիներին հիշատակելու և հարգանք մատուցելու նպատակադրում:

Գերեզմանապար. կատարել է բուն հարսանիքը եզրափակող դեր, հատկապես փեսայի համար: Կատարվել է հազվադեպ, միայն այն դեպքում, երբ փեսայի հայրը չի արժանացել տղայի ամուսնության արարողությանը: Արարողությունը տեղի է ունեցել գերեզմանատանը, հանգուցյալի գերեզմանի շուրջ և վրա: Պարին մասնակցել են միայն տղամարդիկ՝ հոգևոր հոր և նվագածուների մասնակցությամբ: Փեսան պարով հորից ակնկալել է ցանկալի օրհնությունը:

Գերդաստանական կապերի հաստատման ծիսական պարեր.

Խնամու մենապար. կատարվել է ճաշկերույթի տանը՝ կեսգիշերին, հարսի գերդաստանից հիմնականում հոր, հորեղբոր կամ որևէ տարեց տղամարդու կողմից: Ունի մենապարի որոշակի կառուցվածք՝ իր ուրույն պարաքայլով և դասավորությամբ:
Պսակադրությունից հետո հարսին փեսայի գերդաստան ընդունելու պարեր:

Թագվորամե՛ր, դու՛րս արի. Հարսի ու փեսայի ընկեր-ընկերուհիների հրավերով, տանտիկնոջը հարսին ընդունելու հրավերի պար, որի կատարողները երիտասարդներն են: Գովընդաձև պարն ունի էպիկական-պատմողական բովանդակություն:

Տանտիկնոջ մենապար. պսակադրությունից հետո երիտասարդական հրավեր-պարին հաջորդող մենապար՝ հացով, քաղցրավենիքով, շնորհավորանքի և ընդունելության համբույրներով, որն ունի առանձնահատուկ դասավորություն՝ երկրորդ մասում վերածվելով կերպարանափոխությամբ սկեսուր-սկեսրայրի զուգապար- գոտեմարտի:
Նորապսակների պտղաբերությունն ու բարօրությունն ապահովող:

Հարս ու փեսայի մոմերով պար. կատարվել է հարսանեկան բոլոր արարողություններից հետո՝ որպես վերջաբան: Հարսանեկան բոլոր արարողությունների ներքնիմաստն ամփոփող պար-գործողություն է: Մասնակիցները միայն ամուսնացած, բազմազավակ, բախտավոր զույգերն են՝ հարս ու փեսային փակ, կլոր շրջանի դասավորության մեջ ընդգրկելով: Պարը կատարվել է վառած մոմերով: Ունի դանդաղ, խորհրդավոր, միայն աջ գնացող պարաքայլեր և էպիկական բովանդակություն: Պարով հարսն ու փեսան իրավունք են ստացել առագաստ մտնելու: Փեսան համարվել է հասուն տղամարդ, իրավունք է ստացել ցորեն ցանելու, տղամարդկանց հասարակական հավաքներին մասնակցելու:

Մահ-թաղում-սուգ.
Դրանք կիսաքողարկված շարժական տեքստերի անհատական, իմպրովիզացիոն, տեղին ու հանգուցյալի ընտանիքին, ապա և մահվան հանգամանքներին վերաբերող շարժական տեքստերն են, որոնք կատարվել են կանանց ողբերին զուգահեռ (նստմանց պարեր):

Մահվան կսկծի, տրորվելու հետ կապված շարժական կոմպլեքսներ, այսինքն՝ ողբը շարժումներով արտահայտելու գործողություն, որոնցում ակնհայտ են պարային դիրքերն ու նրանց՝ մեկից մյուսին անցնելու ձևերը (նստմանց պարեր):

Թաղման արարողության հետ կապված պարեր, որոնք տեղի են ունեցել տանը, թափորի երթի ճանապարհին և գերեզմանատանը: Թագավորների, սպարապետների, հերոսների կամ գերդաստանի միակ զավակների թաղման արարողություններն ընթացել են որոշակի ներկայացումներով՝ հանգուցյալի կյանքի ու գործերի նկարագրությամբ, որի ընթացքում տեղի են ունեցել նաև պարեր:

Սգահանեքի պարեր: Կատարվել են անդրշիրիմյան աշխարհ գնացած, ընտանիքի անդամի հետ ունեցած կապի պահպանման կամ կապերը կտրելու կապակցությամբ:
Սև հագուստ: Պարն իրավունք է տվել սգավոր ընտանիքի անդամներին կտրել կապը հանդերձյալ աշխարհի հետ, դադարեցնել արգելքները և փոխել սև հագուստները:

Տղամարդկանց մենապարեր, որոնք միջնորդի դեր են կատարել հանգուցյալի և նրա ընտանիքի անդամների միջև համերաշխություն սահմանելու գործում:

Արտակարգ իրադրությունների հետ կապված պարեր, որոնք կատարվել են բնության արհավիրքների, ընտանեկան ու անձնական անհաջողությունների մեջ հավասարակշռություն մտցնելու նպատակով:

Անձրև բերելու պարերը այն պարերն են, որոնք կատարվել են երաշտի ժամանակ՝ Անձրևի հարս՝ Նուրի շրջեցնելիս: Այդ պարերից ակնկալվել են բուսական ու կենդանական աշխարհի պտղաբերությունն ու բերքառատություը:
Անձրևի հարս տիկնիկին պտտեցնելու մանկական վերվերիներ՝ թռիչքներով, որոնք կատարվել են ոչ միայն չորային տարիներին, այլև Վարդավառի տոնակատարության և մանկական տարբեր խաղերի ժամանակ:

Օրհնության արարողություն. հոգևոր դասի կողմից պարով եկեղեցում և բացօթյա իրականացվող արարողություն, որը կատարվել է պատարագից անմիջապես հետո:
Անձրև կտրելու պարերը կատարվել են խոնավության գերազանցումը կամ որևէ վնասակար երևույթ կանխելու, ընդհատելու նպատակով:

Արջի պար: Միայն տղամարդկանց կողմից կատարվող անժամանակ տեղացող անձրևն ընդհատելու ծիսական պար, որը հետագայում, համապատասխան ծիսական պարերի փոխանցման օրենքի, դարձել է տղա երեխաների մանկական խաղ-պար: Այսպես է կոչվում պարի ինքնատիպ բռնելաձևի պատճառով:

Հիվանդություններ բուժելու, չար ուժերից պաշտպանվելու ծիսական պարեր: Ըստ ժողովրդական մտածողության՝ հիվանդությունների հարուցիչները չար ոգիներն են, որոնք, մտնելով մարդու մեջ, չարչարում, տանջում են նրան: Ըստ ժողովրդական բուժման օրենքների՝ պետք է մարմնից հեռացնել չար ուժերին, որպեսզի մարդն առողջանա:

Խղլացավ-պարելու ցավ. հիվանդություն, որն ախտորոշվում է հիվանդի պարասիրությամբ: Իր տեսակով այն հոգեկան խանգարման հետևանք է: Ժողովրդական բուժման միջոցը հիվանդին պարելով չարչարելն է երեքից յոթ օր, մինչև արցունքների ու փսխման օգնությամբ չար ուժերը լքեն նրան:

Թռիչքներով, ծափերով, ոտք զարկելով պարեր: Ժողովրդական մտածողության համաձայն՝ չարքերը վխտում են ամեն տեղ: Պարելու ժամանակ պետք է ոտքերով տրորել, թռիչքներով զարկել, ծափերով ջարդել, ոչնչացնել նրանց, որպեսզի ծիսական տարածքը մաքրվի և դառնա անխոցելի:

Տիեզերաստեղծման պարեր: Այն պարերն են, որոնք կապվում են դիցաբանության հետ: Կան բազմաթիվ առասպելներ, որոնք կապվում են տիեզերքի արարման տարբեր երևույթների հետ: Այդ կարգի արարողությունների համատեքստում ընդգրկված են նաև յուրահատուկ պարեր:

Շինարարական: Եկեղեցիների, վանքերի, կամուրջների կառուցումը մտնում է տիեզերքի արարման առասպելական գործողությունների մեջ: Նրանց կառուցումը պատկանում է աստվածային արարման ասպարեզին, որի իրականացումը պահանջում է շինության ամրությունն ու կայունությունը հաստատող զոհաբերություններ:

Գացեք, տեսեքը ևս տիեզերքի արարման դիցաբանական համատեքստում է, պարային կառուցվածքով պատկանում է աճողական տեսակին: Պարերգերի տեքստերում, պարաձևերի կատարողականության մեջ արտահայտվել են երկնքի ու գետնի, հոգու և մարմնի, ապա և՝ հասարակական կյանքի կարգավորման կարևոր հարցեր: Շինարարական պարերը հիմնականում կատարվել են քոչարու պարաձևի տարբեր պարաքայլերով:

Կենցաղայինը այն պարերն են, որոնք ժամանակի ընթացքում ծեսի աղավաղման, փոփոխության կամ կորստի հետևանքով պահպանվել են կենցաղում և դարձել ժամանցի դրսևորման ձևեր: Այդ պարերը հիմնականում պահպանել են իրենց ամբողջականությունը և կառուցվածքը, պարաքայլը, պարաձևը, պարատեսակն իր շարժական-երաժշտական արտահայտչական տեքստերով, կատարողների ու կատարման նախկին պարտադիր օրենքներով, բայց կատարվել են անկապ ամեն ինչից՝ որպես անկախ ստեղծագործություններ: Այդպիսի պարերը ձեռք են բերել կենցաղային ժամանցի նշանակություն՝ իրենց մեջ ընդունելով միայն ժամանակի հասկացությունների որոշակի դրսևորումներ:
Ժամանցի պարերը կատարվել են հասարակական տոնախմբությունների ժամանակ՝ հիմնականում բացօթյա հրապարակներում անցկացվող բազմամարդ միջոցառումների ընթացքում:

Հասարակական տոնախմբություններ: Նախկին ծիսական պարերը, որոնք վերածվել էին կենցաղայինի՝ ենթարկվելով անհատների մշակման: Սրանք մտել են պարային պետական և ինքնագործ անսամբլների ծրագրերի մեջ, լավագույն դեպքում պահպանելով կամ աննշան փոփոխություն մտցնելով պարաձևի, պարեղանակի, պարանվան, երբեմն նաև՝ կատարողի սեռի ու տարիքի մեջ:

Կլոր, փակ ու բաց շրջանով պարեր: Այդպիսի պարերն ունեն տարբեր դասավորություններ, տարբեր ավանդական պարաքայլեր: Կատարման ժամանակ ենթարկվել են փոփոխությունների և մշակումների:

Մենապարերը ծիսականությունը կորցնելուց հետո դարձել են կատարողի անհատական վերաբերմունքի և ակտիվ միջամտության գործոններ: Այդ պատճառով խախտվել է հորիզոնական հարթության վրա կատարվող պարաքայլերի և դասավորումների հերթականությունը, ծիսական հատկանիշների գործածությունը:

Ընտանեկան խնջույքային պարեր: Սրանք ժամանցի այն պարերն են, որոնք ենթարկվել են անհատների մշակմանը, փոխվել են պարաձևերը՝ ավելացնելով կամ պակասեցնելով որոշ քայլեր, որին համապատասխան՝ փոփոխվել է նաև պարեղանակը, կատարման ռիթմն ու տեմպը: Այդպիսի պարերը կատարվել են ընտանեկան հավաքների ժամանակ: Մենապարերը կատարվել են պարային կամայական շարժումներով ու պարաքայլերով և ունեցել են միայն լիցքաթափման նշանակություն:

Երիտասարդական և ընտանեկան հավաքների, հաճախ էլ հարսանիքների ժամանակ, առանց հաշվի առնելու որևէ հասարակական, ընտանեկան, տարիքային կարգավիճակ, պատահական երաժշտության, ավելի ճիշտ՝ երաժշտության ռիթմի տակ տեղի են ունենում մարմնի բնական շարժումներից կազմված կամայական թռիչքներով անորոշ պարեր:

Աշխատանքային. դրանք ծիսական պարերի այն նմուշներն են, որոնք կորցնելով իրենց ծիսական նպատակադրումը, վերածվել են կոնկրետ աշխատանքային գործառույթ նկարագրող պարերի, ունեն էպիկական պարերի նկարագրական բովանդակությանը համապատասխան կառուցվածք:

Քեչա լմել – տրորել: Այն մի յուրահատուկ պար-գործողություն է, որն իր էությամբ ոչ միայն ծիսական արարման նշանակություն և բովանդակություն է ունեցել, այլև երկար ու համառ աշխատանքի արդյունք է:

Սանդ ծեծելու պարով ցուցադրվել ու նկարագրվել է մի գործողություն, որը հնում ունեցել է ծիսական, իսկ այսօր՝ զուտ կենցաղային նպատակ:

Խմոր հունցել: Հաց ստեղծելու ծիսական արարողություն է, որի համար աշխատանքային օգնության մեծ կարիք է զգացվում, հատկապես տղամարդկային ուժի միջամտության: Պարն ունի այդ ընթացքը նկարագրելու կառուցվածք:

Քրդան կզի պարն իր շարժական տեքստով նկարագրում է կնոջ (քրմուհու) կերպարանափոխությունը, հագնվելը, իրեն ցուցադրելը, գուցե և ՝ նախապատրաստվելը՝ որոշակի ծես կատարելու համար:

Սոխ ու սխտոր ծեծելու պար: Կապվում է Մեծ պասի ծիսական կերակուր մախոխապուր ուտեստը սոխ ու սխտորով համեմելով ուտելու ծիսական գործողության հետ, որն այսօր, ի տարբերություն ծիսական պարի, դարձել է մանկական պար-խաղ: Այն նկարագրում է մարմնի բոլոր մասերով (ձեռքով, ոտքով, արմունկով) սոխ ու սխտոր ծեծելու աշխատանքը:

Շինարարական: Սրանք այն պարերն են, որոնք շարժական և երաժշտա-բանահյուսական տեքստով նկարագրում են տուն, եկեղեցի, վանք, կամուրջ կառուցելու գործողությունը:

Այլ աշխատանքները շարժման միջոցով նկարագրելու պարեր: Օրինակ՝ խնոցի հարել և այլն:

qaxaqayin-par

Urban Dance

qaxaqayin

Քաղաքային պար (կովկասյան կամ ասիական պար): 19-րդ դարի վերջին ձևավորվել է պարերի մի տեսակ, որի առաջացման վայրերը Անդրկովկասի մեծ քաղաքներն էին: Հատկապես Անդրկովկասի կենտրոն Թբիլիսիում ձևավորվեցին համքարային արհեստավորական բազմամարդ միություններ, որոնց մեջ ընդգրկվեցին Անդրկովկասում ապրող բոլոր ժողովուրդների արհեստավորները: Նրանք, իրենց հետ բերելով ազգային պարի որոշակի տարրեր, իրերի բերումով ստեղծեցին տղամարդկանց մենապարերի մի նոր տեսակ, որին տվեցին կովկասյան կամ ասիական պարանունը: Համքարությունների հիմնական կորիզը կազմում էին հայազգի տղամարդիկ: Այդ էր պատճառը, որ պարերի մեջ գերակշռում էին հայոց պարերի բազմաթիվ տարրեր: Սակայն այս պարերը ստացան նոր սազանդարների կողմից ստեղծված պարեղանակներ և ձևավավորում: Սկզբնական շրջանում նրանք կատարվել են համքարությունների ներսում, հետագայում իրենց շահեկան ու մրցութային բնույթի հետևանքով մտել անդրկովկասյան ժողովուրդների պետական ու ինքնագործ պարային անսամբլների ծրագրերի մեջ: Դրանցից ամենալայն ընդունելություն ստացան Շալախո, Լեզգինկա, Կինտաուրի, Միրզայի, Թարաքյամա և ուրիշ շատ պարեր, որոնք, շատ շուտով փոխանցվելով կանանց, ձեռք բերեցին նաև կանացի զուգապար կոչվելու իրավունք (հնում կանանց իրավունք չի տրվել տղամարդու պար կատարել):

Կովկասյան կամ Ասիական պարերը թեթև մշակումներով տեղափոխվեցին բեմից բեմ, ապա համերգների մրցութային ու վարակիչ կատարողականության հմայքի հետևանքով նորից վերադարձան կենցաղ: Կովկասյան կամ Ասիական պարերի արձագանքը կենցաղում ընդունվեց որպես հայկական ժողովրդական պարի մի նոր տեսակ, չնայած պարունակում էր վրացական և այլ ժողովուրդների պարաքայլեր, որոնք փոխարինվեցին հայկական պարաքայլերով:

m-sebastaci

The students of Mkhitar Sebastatsi Educational Complex at the Museum of Folk Arts

m-sebastaci

Today in the museum, within the framework of a tour-interactive lesson, we hosted the students of the 3rd grade of the Arjelyan school of the Mkhitar Sebastatsi educational complex and teacher Varsik Atoyan.

The children first got acquainted with the rich history of the museum, heard interesting stories about unique specimens, then illustrated the wooden decorations with carpet ornaments ան took them with them as a souvenir from the museum.

It should be reminded that in order to participate in the museum’s educational programs, it is necessary to register in advance.

cucahandes

Exhibition at NAI

«Նարեկացի» արվեստի միությունը՝ համագործակցելով «Հրայր և Աննա Հովնանյան» հիմնադրամի հետ, 2020 թվականի հունիսի 1-ից մինչև դեկտեմբերի 1-ը, «Նարեկացի» արվեստի միության Երևանի մասնաճյուղում սփյուռքահայ երեխաների և պատանիների համար անվճար հիմունքներով իրականացրեց երգի և նկարչության դասընթացներ, իսկ ՆԱՄ-ի Շուշիի մասնաճյուղում՝ կարպետագործության և կավագործության դասեր, որոք, ցավոք, հայտնի պատճառներով, կիսատ մնացին:

«Հնարավորություններ երիտասարդների համար» ծրագրի շրջանակում նոյեմբերի 29-ին «Նարեկացի» արվեստի միության երևանյան մասնաճյուղում տեղի ունեցավ նկարչության դասընթացների մասնակիցների հաշվետու ցուցահանդեսը:

Միջոցառմանը միության կողմից երեխաներին բաժանվեցին քաղցրավենիքներ:

Ելույթի խոսքով հանդես եկավ «Նարեկացի» արվեստի միության հիմնադիր Նարեկ Հարությունյանը՝ շնորհակալ լինելով «Հրայր և Աննա Հովնանյան» հիմնադրամին այս հնարավորության համար:

-«Նարեկացի» արվեստի միությունը՝ անկախ համավարակից, անկախ ստեղծված ծանր ժամանակներից, փորձեց, չնայած դժվարություններին, շարունակել իր գործունեությունը: Այս ծրագրի շրջանակում երեխաները բացահայտեցին իրենց կարողությունները՝ ստեղծելով հիանալի նկարներ. լավ կլիներ, որ նրանք հետագայում էլ զբաղվեին նկարչությամբ,-նշեց Նարեկ Հարությունյանը:

Հովնանյան Հիմնադրամը պաշտոնապես ստեղծվել է 1986թ. և իր առաքելությունն է հռչակել՝ ի աջակցություն մշակութային, կրթական, հոգևոր, գիտական, գրական և այլ հարակից ոլորտների զարգացմանը:

patmutyan-tangaran

History Museum of Armenia launches a new project, “Armenian Costume of the XVIII-XIX Centuries”

Այսօրվանից Հայաստանի պատմության թանգարանը սկսում է նոր նախագիծ՝ «Հայկական տարազ XVIII-XIXդդ․», որի շրջանակներում կհրապարակվեն Հայաստանի պատմության թանգարանում գործող ցուցահանդեսում ներկայացված՝ թանգարանի հավաքածուից ընտրված հայկական տարազի դասական նմուշներ Հայաստանի պատմաազգագրական գրեթե բոլոր տարածաշրջաններից:

Հայկական տարազ

Չնայած հազարամյակներ ի վեր տեղի ունեցած պատերազմներին, արտագաղթերին, օտար տիրապետություններին, հայ ժողովուրդը ավանդական տարազի մեջ կարողացավ պահպանել խոր հնությունից եկող տարազաձևերի, զարդանախշերի և գույների խորհրդանշական պատկերացումներն ու իմաստները։ Այդ են վկայում միջնադարյան պատկերաքանդակների, մանրանկարների, խեցեղեն նմուշների հետ նրանց ունեցած ընդհանրությունները։

Տարազային համալիրների բաղկացուցիչ մաս կազմող գլխի հարդարանքը, կրծքազարդը, ապարանջանը, մատանին, գոտին, գոգնոցը կրում են վաղնջական ժամանակներից նրանց վերագրվող պաշտամունքային, ծիսա-հմայական խորհուրդը։ Իր բոլոր տարբերակներով հանդերձ, հայկական տարազի մեջ, ինչպես միջնադարում, գերակշռում են չորս տարերքի գույները, որոնք XIV դարի հայ մեծ փիլիսոփա, նկարիչ Գրիգոր Տաթևացու վկայությամբ արտահայտում են «երկրի սևությունը, ջրի սպիտակությունը, օդի կարմիրը և հրո դեղինը»՝ խորհրդանշելով միաժամանակ բարոյական հատկանիշներ․ ծիրանի-խոհեմություն և ողջախոհություն, կարմիր-արիություն և մարտիրոսություն, կապույտ-երկնավոր արդարություն, սպիտակ-մաքրություն։

Նկարում՝ հայուհի կարինի տարազով, XXդ․ սկիզբ, ՀՊԹ

History Museum of Armenia / Հայաստանի պատմության թանգարան