Դրսևորում է գտել հայ ժողովրդական և ժողովրդապրոֆեսիոնալ երգարվեստում՝ որպես երգերին երաժշտապես լրացնող շարադրաձև, որն իր կատարման եղանակով նրանց հավելում է զուտ նվագարանային կերտվածքի ելևէջաչափական ուղղորդումներ, ինչն էլ փոխակերպում, հարստացնում է երգերի երաժշտական բովանդակությունը:
Գյուղական և քաղաքային երգեր, որոնք ունեն նվագակցություն:
Գուսանաաշուղական երգային հորինվածքներ, որոնք ունեն նվագակցություն: